Mirra to naturalna żywica egzotyczna znana od tysięcy lat. Powszechnie używana w celach zapachowych, leczniczych i balsamicznych. Krzew „Commiphora myrrha”, z którego żywica pochodzi to niska, ciernista roślina rosnąca na kamienistym podłożu głównie we wschodniej Afryce (Etiopia, Somalia, Kenia i inne). Nazwa „Mirra” pochodzi z języka arabskiego, gdzie słowo „murr” oznacza gorzki. W czasach współczesnych żywica nadal pozyskiwana jest w tradycyjny sposób, jak od tysięcy lat. Poprzez nacinanie pnia krzewu doprowadza się do wycieku żywicy, która tężeje szybko przy kontakcie z powietrzem. Powstają w ten sposób ciemnobrązowe, bursztynowe granulki o wielkości do 5mm. Ze względu na trudną uprawę i dostępność Mirry, tak samo jak Olibanum, jej wartość przekraczała cenę złota. Jeśli dodać do tego jej liczne lecznice zastosowania, Mirra była jedną z cenniejszych substancji, jaką człowiek mógł posiadać.

Zapach topiącej się Mirry to szlachetny, balsamiczny, lekko gorzki aromat. Od wieków uważany był za zapachowe dopełnienie żywicy Olibanum. Choć nie rozpowszechniony tak bardzo jak żywca kadzidłowca, Mirra także stosowana było z powodzeniem podczas ceremonii religijnych i w medytacji. Jako naturalne dopełnienie Olibanum, ich zapach często był mieszany.

Z licznych zastosowań leczniczych Mirry wyróżnić należy przede wszystkim te potwierdzone przez współczesną naukę. W odpowiedniej postaci działa ochronnie na serce, obniża cholesterol, przeciwdziała wolnym rodnikom, ma własności przeciwzapalne. W kosmetyce używana jest jako składnik dezynfekujący past do zębów, płynów do płukania ust. W starożytności ceniono ją także za własności balsamiczne i używano podczas balsamowania zwłok. Według relacji świadków, jej aromat był nadal wyczuwalny podczas otwierania grobowca Farona Tutanchamona. Była powszechnie uznana za substancję oczyszczającą i bakteriobójczą. W formie proszku lub oleju stosowana była na rany. Topiona Mirra używana była podczas leczenia chorób układu oddechowego.

W dawnych czasach podarowanie drugiej osobie Mirry oznaczało uznanie i szacunek, czego najbardziej znanym przypadkiem jest ofiarowanie Mirry podczas pokłonu Trzech Króli. Była ona także przedmiotem ożywionego handlu. Obecnie, przy jej większej dostępności, spotkać ją można także w domach, używaną w celach leczniczych i zapachowych.